کد مطلب:10609 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

صلوات فرستادن يا دعا كردني كه در آدمي تأثير نداشته باشد, ثوابي هم دارد؟ اگر هنگام اداي صلوات حواس ّآدم , جايي ديگر باشد, اشكال دارد؟

ارتباط ميان خالق و مخلوق , فطري و دروني است و خداوند متعال اسبابي چون نماز, روزه , واجبات و مستحبات فراواني را براي ايجاد رابطه تشريع كرده , كه همه عوامل تحت واژهء دعا و خواندن پروردگار وضع شده است . پيامبر گرامي اسلام فرمود: .(1)

يكي ازدلايل اصلي كم و يا بي حواسي در هنگام دعا و اداي نماز به خاطر آن است كه فكر و ذكر ما به امور دنيا و يا مسائل فرعي مشغول است , و اين به خاطر آز و طمعي است كه همواره ما را از اصل غافل نموده و دنيا را به رغم بي وفايي , سرايي جاودان كرده است . به همين جهت از امور معنوي غافل شده ايم و هنگامي كه به ناچار و يا ضرورت و يا از ترس خدا به نماز يادعا روي مي آوريم , متوجه موقعيت حساس كه مخاطب ما كيست , نمي شويم و همين چند دقيقه وقت را نيز شيطان از ماگرفته و به خود مشغول مي كند! چه اشكالي دارد كه انسان هنگام اداي نماز يا صلوات , فكر و ذهن خود را از دنيا بيرون كرده وبه قصد قربت به انجام عبادت بپردازد؟ امام صادق 7فرمود: .

عرض شد: جهت و راه دعا چيست ؟ فرمود: .(2)ء

توصيه هايي را كه امام صادق 7دربارهء نحوهء دعا كردن فرمود, مي تواند مقدمه اي براي هموار شدن ذهن و روح و خالي شدن از اضطراب باشد. شخصي كه مي خواهد هر جمله از دعا را و به معناي اعم كه شامل نماز هم شود, بيان كند, بايد بداند مخاطب او چه كسي است . آيا او جز خالق هستي است كه بي ارادهء او هيچ اراده اي معناندارد؟ انسان در مقابل شخصي عالِم و محترم وحتي بزرگ فاميل و قبيله در گفتار و رفتار خود ادب و وقار را رعايت مي كند, و چه فاصله اي بين بندهء خدا و خدا وجود دارد.البته در مقابل تمامي اين مسائل تأمّل و تعمّق و تفكر انسان بيش تر باشد, بهتر از آن است كه زبان به ذكري بگشايد كه نفهمدچه مي گويد و اگر مقام باطن انسان ملكوتي شود, زبان خود به خود به حركت در مي آيد.

(پـاورقي 1.ميزان الحكمة, ج 2 ص 850 حديث 5523

(پـاورقي 2.صادق احسان بخش , آثار الصادقين , ج 6 ص 57